سخنرانی پژوهشگر ایتالیاتی درباره مجسمه‌سازی در موزه هنرهای معاصر

به گزارش خبرگزاری مهر، مراسم سخنرانی مارکو منگوتزو پژوهشگر برجسته ایتالیایی با حضور لوکا جان سانتی سفیر و کارلو چرتی رایزن فرهنگی سفارت ایتالیا و جمعی از هنرمندان در سالن اجتماعات موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد.

در این مراسم احسان آقایی معاون موزه هنرهای معاصر به اهمیت مجسمه سازی در ایتالیا اشاره کرد و گفت: هنر مجسمه سازی مدیون ایتالیاست، چه در دوران گذشته و چه در دوران مدرن چراکه مجسمه سازان ایتالیایی پیشگام در تغییر فرم در دوران مدرنیته بودند.

در ادامه این مراسم لوکاجان سانتی سفیر ایتالیا ضمن ابراز خرسندی از اینکه با موزه هنرهای معاصر تهران ارتباط برقرار شده گفت: خوشبختی من از آن روی است که با گنجینه نفیس هنر معاصر ایرانی و خارجی که در این موزه نگهداری می شودT آشنا هستم و مطمئن هستم که این نخستین رویداد می تواند فتح بابی برای همکاری فرهنگی هنری عمیق ترو بنیادی تر بین کشورهای ایتالیا و ایران باشد.

لوکاجان سانتی درباره نقش مهم موزه هنرهای معاصر تهران در ایجاد ارتباط فرهنگی هنری با ایتالیا گفت: در سال گذشته موزه هنرهای معاصر تهران اصلی ترین مخاطب سفارت ایتالیا برای هماهنگی و بازدید هنرمندان ایرانی از دو سالانه ونیز بوده است و از شنیدن اینکه ایران نظر مساعدی نسبت به شرکت در دوره آتی دو سالانه دارد، خوشحال هستم.

سفیر ایتالیا در پایان گفت: این همکاری قدیمی با انتصاب آقای مجید ملا نوروزی در سمت ریاست موزه و جناب آقای علی مرادخانی به عنوان معاون وزیر فرهنگ، جان تازه ای یافت.

در ادامه ای جلسه مارکو منگوتزو پژوهشگر ایتالیایی درباره فرم و ماده در مجسمه سازی مدرن سخنرانی خود را همراه با نمایش اسلاید تعدادی از آثار مجسمه سازی شروع کرد و گفت: زمانی که کلمه مدرن را بیان می کنم با گستردگی زیادی روبرو می شویم، مدرن از ابعاد مختلف نیز دارای معانی گسترده است که هر هنرمند یا پژوهشگری از یک بعد به آن می نگرد و آن را مورد بررسی قرار می دهد.

وی در مورد شیوه مجسمه سازی مدرنیته گفت: منظور از مدرنیته دوره است که از اول قرن 19 آغاز شده و تا اوایل قرن بیستم یعنی در دهه 80 بیشتر صورت گرفته و در حقیقت نمایان شد. رابطه بین فرم و ماده اهمیت بسزایی دارد و مجسمه سازان فعال بعداز جنگ جهانی دوم در تمام دنیا نهایت امکانات این رابطه را تجربه کردند زیرا پس از جنگ جهانی دوم خانواده ها برای عزیزانشان که از دست داده بودند یادبودهایی را می ساختند که همین یادبود ها به مجسمه تبدیل شد. بدین ترتیب دوره بزرگ مجسمه سازی سنتی، که از حدود قرن یازدهم شروع شده بود به جمع بندی رسید.

منگوتزو در پایان در ارتباط با فرم و نقش تعیین کننده آن برای مجسمه سازان گفت: مجسمه ساز در خلق اثر به فرم، ماده و فضا نیاز دارد که البته از همه مهمتر و ارزشمندتر برای هنرمند فرم است. در حقیقت فرم در یک اثر بیانگر ایده مجسمه ساز است. در واقع فرم ارزش بیشتری دارد چراکه توانایی هنرمند در مبدل ساختن یک ماده بی جان که بیانگر یکسری مفاهیم است را به یک اثر هنری نشان می دهد.

مارکو منگوتزو استاد تاریخ هنر معاصر و همچنین موزئولوژی و مدیریت سیستم های نمایشگاهی در دانشگاه هنرهای زیبای بررا میلان است که ریاست کمیسیون فرهنگی و همچنین دپارتمان و برنامه ریزی برای هنر معاصر آن دانشگاه را نیز عهده دار است. وی به صورت روزنامه نگار و منتقد با تعداد زیادی از مجلات تخصصی فرهنگی و هنری مانند، فلش آرت، آرته ، آرت فوروم همکاری مستمر دارد و به عنوان کیوریتور مستقل بیش از 200 نمایشگاه هنر مدرن ومعاصر را برگزار کرده است.